Sunnudagurinn 30. mars
Nýtt stjörnuár er hafið. Náttúran innra og ytra er að vakna í rólegheitunum, við skríðum út úr hýðinu, laukarnir upp úr jörðinni, frostið líður hægt og rólega úr jarðveginum og fræ fara að spíra. Nýtt líf, nýtt upphaf. Þessu var auðvitað fagnað með nýársfögnuði í góðum félagsskap, vaktaskiptum hjá Íslenska dansflokknum og með HönnunarMars sem hefst í vikunni. Við áttum nýlega samtal við erindreka nýrra tíma sem fylgir fréttabréfi dagsins ásamt meðmælum með ferð á danssýningu og á tvo viðkomustaði til á HönnunarMars.
Með sunnudagskaffinu í dag
Pistill: Viðtal við Signýju og Írisi hjá Studio Erindrekum og Varpið, málþing á HönnunarMars,
Hlusta: Vorlisti tónlistarhátíðarinnar Við Djúpið,
Meðmæli: Hringir Orfeusar og annað slúður Íslenska dansflokksins og tveir viðkomustaðir til á HönnunarMars.
Alkemía fyrir austan
Varpið, málþing Studio Erindreka á HönnunarMars, 5. apríl í gróðurhúsi Norræna hússins, 13.00-16.00
Við mælum með að áskrifendur njóti andrýmisins sem boðið verður upp á í gróðurhúsi Norræna hússins á laugardegi á HönnunarMars. Þar verður hin dularfulla æðarrækt rædd út frá ólíkum sjónarhornum, búgrein sem við vitum öll af en vitum lítið um og komumst fæst í snertingu við. Við ímyndum okkur að umræðurnar verði hægt að yfirfæra á annað í samtímanum og sjónum beint að tækifærum til að virkja sköpunarkraftinn, auka víðsýni og hafa í hávegum en endurhugsa gamla iðju. Það eru jú nýir tímar, nýtt ár, nýtt upphaf.
Studio Erindrekar standa fyrir málþinginu, þau Signý Jónsdóttir, Íris Indriðadóttir og Sigmundur Páll Freysteinsson. Ég hitti Signýju og Írisi síðdegis í mars og við spjölluðum um æðarbúskapinn, kúvendingar í lífinu, hefðir, handverk og breytta tíma. Í huga mínum endurspegla andstæðurnar í æðarbúskapnum svo margt. Núningurinn og þetta nýja sem verður til þegar við leitum hins ófinnanlega jafnvægis, tengipunkts sem varir bara örlítið augnablik, en þar sem allt getur gerst.
Viðtal við Signýju og Írisi:

Hlusta: Lagalisti fyrir vorið
Vorjafndægur liðin og alltaf verður bjartara og bjartara. Við höldum uppteknum hætti og deilum lagalistum tónlistarhátíðarinnar Við Djúpið en sá nýjasti er tileinkaður komandi vori.
Meðmæli
Hringrásin og hugmyndir í dansi
Hringir Orfeusar og annað slúður, Íslenski dansflokkurinn á stóra sviði Borgarleikhússins. Þegar auglýstar sýningar eru 6. og 13. apríl.
Nýja árið færir líka með sér nýtt upphaf hjá Íslenska dansflokknum. Hringir Orfeusar og annað slúður er síðasta verk Ernu Ómarsdóttur sem listdansstjóra hjá flokknum en Lovísa Ósk Gunnarsdóttir tók við því hlutverki af henni eftir frumsýningu á verkinu á föstudaginn var. Hátíðleg stemning ríkti í húsinu, troðfylli og tindrandi gleði, þakklæti og eftirvænting.
Sýning Lovísu When the bleeding stops sem tekur á breytingaskeiði kvenna var meðal annars sett upp í Stokkhólmi í fyrra og var meðal nýársmeðmæla okkar um ferðir til útlanda. Lovísa hefur túrað víða um heiminn með sýninguna og hlotið mikið lof fyrir. Við vonum dáldið að hún rati aftur á svið á Íslandi.
Hringir Orfeusar og annað slúður er íburðarmikið verk. Dramatíska sagan af Orfeusi og Evridís er ef til vill ekki í forgrunni, er frekar hluti af kakófónískri heild þar sem frásagnargleði í fjölskrúðugu formi ríkir, iðandi tilfinningar og mikill kraftur en líka yfirvegun. Áherslan er á heildarmynd, hringrás, sköpunarkraftinn sjálfan.
Mig hefur aldrei dreymt um að vera dansari, nema ef vera skyldi þarna nokkur augnablik við upplifunina af þessum orkumiklu tengingum á milli dansaranna sem dvöldu svo undurfallega í líkömunum. Virtust tengja við hverja frumu, hverja taug sem teygir sig niður í tær, fram í fingurgóma og út um hvert hár á höfðinu og tengjast sín á milli með einhvers konar segulkrafti sem ýmist sogast saman eða hrindir frá.
Góð stemning í hópi dansaranna virðist lykilinnihaldsefnið í flutningnum og af og til framkölluðust töfrandi augnablik þar sem maður gleymdi algerlega stund og stað. Upphafsatriðið gaf tóninn, gullfalleg innkoma Sögu Kjerúlf Sigurðardóttur sem fer með hlutverk Demeter, gyðju frjósemi og landbúnaðar, tengingar á milli undirheimanna og hins jarðneska lífs, ljóssins og myrkursins. Mér finnst eins og viðfang verksins og frumsýningartími geti tæplega verið tilviljun.

Efnisnotkun í sviðsmynd, búningum og lýsingu var í bland fáguð og lokkandi. Náði mér mismikið en eftir standa mjög eftirminnileg augnablik. Ég fann svo í samtölum eftir sýninguna að þau augnablik voru mjög ólík milli fólks. Það þóttu mér meðmæli með sýningunni. Lovísa ávarpaði kollega sína og gesti eftir sýninguna, mærði Ernu og höfundarverk hennar og benti á að í verkum hennar tínist maður stundum alveg, en finnur sig svo aftur jafnvel löngu seinna. Það er þetta með að leyfa sér að tínast, halda út í óvissuna sem fólk eins og Erna og Lovísa hjálpa manni að gera. Það er akkúrat þannig fólk sem er meðal lykilinnihaldsefna í lífinu, sem bendir okkur á nýjar dyr til að opna og víkka þannig sjóndeildarhringinn.
Tveir ólíkir áfangastaðir á HönnunarMars
Herrafataverslun Kormáks og Skjaldar og Hönnunarsafn Íslands á HönnunarMars 3.–6. apríl 2025.
Við skrifuðum í síðasta bréfi pistil um HönnunarMars. Af honum og fyrri skrifum okkar ætti lesendum að vera ljóst að við erum pepparar þessarar vorhátíðar í Reykjavík. Það þarf auðvitað ekki að koma á óvart en bæði störfuðum við fyrir hátíðina á árum áður.
Galdurinn við velheppnaða ferð á HönnunarMars er að eygja einhvern góðan áfangastað eða viðburð og láta sig svo berast með straumnum. Hér koma tillögur að tveimur góðum en ólíkum áfangastöðum. Annar til þess fallinn að úr verði spennandi safarí um miðborgina, hinn aðgengilegur í dagsbirtu á einkabíl.
Þrjú áhugaverð verkefni í Herrafataverslun Kormáks og Skjaldar (áður Brynju)
Antonía Berg í félagi við Studíó Sei kynnir tilraunir sínar við gerð byggingarefna úr íslenskum leir; flísar, þakflísar og múrsteina. Leirinn er jökulleir sóttur í Svínafellsjökul, Hoffelsjökul og jökul sem var einu sinni yfir höfuðborgarsvæðinu.
Að jafnaði kallar textílhönnuðurinn Ýrúrarí fram gleði með verkefnum sýnum og uppátækjum. Spennandi lítríkar peysur með sprúðlandi mótívum hafa vakið athygli og kátínu. Í ár sýnir Ýrúrarí prótótýpur af verkstæðinu sem runnið hafa úr nýrri stafrænni prjónavél.
Netakúlur, gamlar og úr gleri, og flotholt ýmiskonar úr fiskveiðum draga alltaf að sér athygli hvort sem það er athygli barna í fjöruferð eða vöruhönnuða nútímans – ekkert beint nýtt undir sólinni þar. En á HönnunarMars sýnir hönnuðurinn Guðrún Kolbeinsdóttir ný ljós sem hún kallar Flotljós og eru gerð úr eftirmyndum flothringja og netakúlum úr gleri. Útkoman er fallegir og litríkir litlir lampar sem hægt verður að skoða í Herrafataversluninni á HönnunarMars.
Þrjú áhugaverð verkefni í Hönnunarsafni Íslands við Garðatorg í Garðabæ (næg bílastæði)
Vöruhönnuðurinn Brynjar Sigurðsson skýtur alltaf upp kollinum öðru hvoru og þegar það gerist er um að gera að taka eftir. Á Hönnunarsafninu kynnir hann verkefni sem kallast Skáldað Landslag en þar notar hann forrit sem ætlað er til framleiðslu tölvuleikja til að búa til form og mynstur sem síðan eru skorin út (fræst) í við.
Þórunn Árnadóttir vöruhönnuður hefur síðan í febrúar verið með vinnustofu sína í Hönnunarsafni Íslands og vinnur þar að nýrri tegund ilmgjafa, skúlptúrísk form sem sækja innblástur í pappírsbrot. Þórunn hefur átt velgengni að fagna og hönnun hennar vakið atyghygli.
Að lokum beinum við sjónum okkar að sýningu Unndórs Egils Jónssonar í Hönnunarsafninu en hann smíðar húsgögn úr íslensku birki. Þar má segja að tilbúin og náttúruleg form mætist í ævintýralegum smíðagripum. Unndór hefur unnið að húsgagnasmíðinni í safninu frá því í febrúar og smám saman bætast við sýninguna ný húsgögn. Þannig er HönnunarMars tilvalinn tími til að heimsækja listamanninn í safnið.
Með vaknandi kveðjum,
Edda og Greipur